มาร่วมกันค้นหาความเป็นมาของคำในอุดมคติ “ภาพยนตร์ยังให้เกิดปัญญา” อันเป็นคำซึ่งถ่ายทอดคิดอ่าน เจตนารมณ์ของหอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน) หรือ หอภาพยนตร์แห่งชาติ (เดิม) ซึ่งให้ความสำคัญแก่ภาพยนตร์ ในฐานะประดิษฐ์กรรมที่ช่วยให้มนุษย์เรียนรู้ได้ดีที่สุด เป็นการเรียนรู้สัจจะ หรือ ความจริงของธรรม อันนับเป็นปัญญาซึ่งจะนำมนุษย์ไปสู่ความรักและสันติสุขได้
ทั้งนี้ ประเทศไทยของเรานั้นมีประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ที่ไม่น้อยหน้าใครๆ ในโลก เรามีการผลิตภาพยนตร์มากกว่า 100 เรื่องต่อปี เคยติดอยู่ในอันดับที่ 12 ของประเทศ
ผู้ผลิตภาพยนตร์รายใหญ่ของโลก ความคิดในการจัดเก็บรักษาภาพยนตร์ของชาตินั้น เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2509 ณ สถานีไทยโทรทัศน์ ช่อง 4 บางขุนพรหม
ซึ่งมีการประชุมของคณะอนุกรรมการการสื่อสารมวลชน ในคณะกรรมการชาติว่าด้วยองค์การยูเนสโกแห่งประเทศไทย การประชุมครั้งนั้น หัวข้อเดียวที่ปรากฏเป็นข่าวในหน้า นสพ. คือ มติเสนอให้หอสมุดแห่งชาติ เปิดแผนกเก็บฟิล์มภาพยนตร์ ในฐานะเป็นหลักฐานประวัติศาสตร์และศิลปวัฒนธรรม การเดินทางฟันฝ่าปัญหาอุปสรรคด้วยความมุ่งมั่นกว่าครึ่งศตวรรษ เพื่อแสวงหา รวบรวม และอนุรักษ์ภาพยนตร์อันเป็นมรดกวัฒนธรรมของชาติ กระทั่งสามารถผลักดันให้ วันที่ 4 ตุลาคม ของทุกปี เป็นวันอนุรักษ์ภาพยนตร์ไทย นับตั้งแต่ปี 2554 เป็นต้นมา โดยมีกิจกรรมที่สำคัญของงาน คือ การประกาศขึ้นทะเบียนภาพยนตร์ที่มีคุณค่าสมควรเป็นมรดกภาพยนตร์ของชาติ ซึ่งนับเป็นครั้งที่ 11 แล้วในปีนี้
...
ขอขอบคุณข้อมูลจาก หอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน)
https://www.fapot.or.th
https://www.facebook.com/ThaiFilmArchivePage
และขอบคุณคลิปเสียงนำรายการ "ร้อยมรดกภาพยนตร์ของชาติ”
เผยแพร่โดย Film Archive Thailand (หอภาพยนตร์) เมื่อ 2 ต.ค. 2015
ทาง https://www.youtube.com/watch?v=v3lSwFYCU60&t=28s
view more