ในเอพิโสดนี้ เป็นเนื้อหาของวรรคที่ 5 ซึ่งเป็นวรรคสุดท้ายที่มาในทุกนิบาตส่วนกลาง (ทุติยปัณณาสก์) คือ พาลวรรค หมวดว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต ได้เปรียบเทียบระหว่างคน 2 จำพวกในความที่เป็นคนพาลและบัณฑิต ใน 10 ประเด็น (20 ข้อ) ดังนี้
การทำหน้าที่ / ไม่ทำหน้าที่ ในหน้าที่ซึ่งยังมาไม่ถึงและมาถึงแล้ว
ความเข้าใจว่าควร / ไม่ควร ในของที่ควรและของที่ไม่ควร
ความเข้าใจว่าเป็นอาบัติ / ไม่เป็นอาบัติ ในข้อที่เป็นอาบัติและไม่เป็นอาบัติ
ความเข้าใจว่าเป็นธรรม / ไม่เป็นธรรม ในข้อที่เป็นธรรมและไม่เป็นธรรม
ความเข้าใจว่าเป็นวินัย / ไม่เป็นวินัย ในข้อที่เป็นวินัยและไม่เป็นวินัย
อาสวะย่อมเจริญ / ไม่เจริญ แก่คนที่รังเกียจ / ไม่รังเกียจ ในสิ่งที่น่ารังเกียจและสิ่งที่ไม่รังเกียจ
อาสวะย่อมเจริญ / ไม่เจริญ แก่คนที่เข้าใจว่าควร / ไม่ควร ในของที่ควรและของที่ไม่ควร
อาสวะย่อมเจริญ / ไม่เจริญ แก่คนที่เข้าใจว่าเป็นอาบัติ / ไม่เป็นอาบัติ ในข้อที่เป็นอาบัติและไม่เป็นอาบัติ
อาสวะย่อมเจริญ / ไม่เจริญ แก่คนที่เข้าใจว่าเป็นธรรม / ไม่เป็นธรรม ในข้อที่เป็นธรรมและไม่เป็นธรรม
อาสวะย่อมเจริญ / ไม่เจริญ แก่คนที่เข้าใจว่าเข้าใจว่าเป็นวินัย / ไม่เป็นวินัย ในข้อที่เป็นวินัยและไม่เป็นวินัย
"…อาสวะ ซึ่งเป็นลักษณะที่เวลาเราทำอะไรก็ตาม มันก็จะสะสม ๆ จนเป็นลักษณะนิสัย เป็นสันดานของเรา และเพราะอาสวะที่สะสมมาของคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน ทำให้มีการตอบสนองต่อผัสสะที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับอาสวะที่สะสมมา ไม่ว่าจะเป็นทั้งส่วนที่เป็นบุญ ส่วนที่เป็นบาป บารมีอะไรต่าง ๆ ที่สะสมมา ด้วยผัสสะที่มากระทบใน 6 ช่องทาง (หู ตา จมุก ลิ้น กาย และใจ) และวิธีที่จะตอบสนองออกไปใน 3 ช่องทาง คือด้วยกาย วาจา ใจ จึงมีคำกล่าวที่ว่า การตอบสนองออกไปนั้น ตรงนี้เป็นกรรมเก่า"
*พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12 [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต
แนะนำรับฟังเพิ่มเติมได้ที่ Playlists: ใต้ร่มโพธิบท S07E51 , S07E50 , S07E35 , ขุดเพชรในพระไตรปิฎก S04E03
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Create your
podcast in
minutes
It is Free