อังคุตตรนิกาย (เล่มที่ 20 ข้อที่ 170 – 178) (6206-6t)
ขุดเพชรจากพระไตรปิฎก อังคุตตรนิกาย บุคคลเอก (พระไตรปิฎกเล่มที่ 20 พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ 12: อังคุตตรนิกาย เอกกนิบาต ข้อที่ 170-178)
เอกปุคคลวรรค หมวดว่าด้วยบุคคลผู้เป็นเอก (ข้อที่ 170-178)
[170] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า บุคคลผู้เป็นเอก เมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อเกื้อกูลแก่คนหมู่มาก เพื่อสุขแก่คนหมู่มาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย บุคคลผู้เป็นเอกคือใคร คือ พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
[171] ความปรากฏแห่งบุคคลผู้เป็นเอกหาได้ยากในโลก
[172] บุคคลผู้เป็นเอกเมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเป็นอัจฉริยมนุษย์
[173] การตายของบุคคลผู้เป็นเอกเป็นเหตุให้คนจำนวนมากพลอยเดือดร้อนไปด้วย
[174] บุคคลผู้เป็นเอก เมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นไม่เป็นที่สอง, ไม่มีสหาย, ไม่มีอัตภาพใดเหมือน, ไม่มีใครเปรียบเทียบ,ไม่มีผู้ทำกิจเปรียบเทียบ หาบุคคลเปรียบเทียบมิได้ หาผู้เสมอมิได้ เสมอกับบุคคลผู้หาผู้เสมอมิได้, เป็นผู้เลิศกว่าสัตว์สองเท้า[175-178] ความปรากฏแห่งบุคคลผู้เป็นเอกเป็นความปรากฏแห่งจักษุอันยิ่งใหญ่ เป็นความปรากฏแห่งแสงสว่างอันยิ่งใหญ่ เป็นความปรากฏแห่งโอภาสอันยิ่งใหญ่ เป็นความปรากฏแห่งอนุตตริยะ 6 เป็นการทำให้แจ้งปฏิสัมภิทา 4 เป็นการรู้แจ้งชัดธาตุหลายชนิด เป็นการรู้แจ้งชัดธาตุที่แตกต่างกัน เป็นการทำให้แจ้ง ผลคือวิชชา (ความรู้แจ้ง) และวิมุตติ (ความหลุดพ้น) เป็นการทำให้แจ้งโสดาปัตติผล สกทาคามิผล อนาคามิผล และอรหัตตผล
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Create your
podcast in
minutes
It is Free