ถ้าเรายังมีความคิดว่า "เขาทำเราอยู่ เขาว่าเราอยู่ เขาเอาของ ๆ เราไปอยู่ และยังคิดว่าเขาทำไม่ดีให้เราอยู่ การคิดอยู่เรื่อย ๆ มันจะไม่มีทางที่จะคลายความไม่พอใจในเพื่อนบ้านนั้นได้เลย"
คนข้างบ้าน จริง ๆ เขาก็เป็นเพื่อนบ้าน เป็นเพื่อนมนุษย์ เป็นเพื่อนร่วมเป็นเพื่อนร่วมวัฏสงสาร บางทีก็สุขบ้าง ทุกข์บ้างก็มี อิ่มบ้าง หิวบ้างก็มี ต้องมาเจอสิ่งที่น่าพอใจบ้าง ไม่น่าพอใจบ้างก็มีเหมือนกันซึ่งจิตใจที่กว้างขวาง เราจะไม่ได้คิดว่าใครเป็นศัตรูอะไรกับเราเลย
วิธีที่ดีที่สุดในการรบ คือ "เปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร" ถ้าจะเอาชนะศัตรูด้วยการฆ่าการประหาร เหล่านั้นไม่ใช่วิธีที่จะเอาชนะศัตรูให้ชนะราบคาบได้ หรือถ้าย้ายหนีไปที่อื่น เดี๋ยวก็มีคนอื่นที่เป็นแบบนี้อีก เหมือนสุนัขจิ้งจอกที่เป็นโรคเรื้อน ไปอยู่ตรงไหนมันก็ไม่สบายตัว แต่ถ้าโรคหาย ไปอยู่ที่ไหนมันก็สบายใจ
โรคในจิตของเราเป็น ศัตรูที่แท้จริง คือ กิเลสที่อยู่ในใจ ที่ทำให้เราขัดเคือง กามกิเลสนี่แหละที่มันบีบคั้นเราให้ลุ่มหลงบ้าง ขัดเคืองใจบ้าง มันอยู่ในใจของเรา ทำให้เราขึ้น ๆ ลง ๆ ซึ่งถ้าเอามันออกได้ก็ด้วยพรหมวิหารสี่ ด้วยสติ ด้วยปัญญา อยู่ที่ไหนเราก็สบาย
รักษาจิตใจของเราแบบนี้ ก็ชื่อว่ารักษาผู้อื่นด้วยรักษาด้วยความรักความเมตตา ด้วยความไม่เบียดเบียน ด้วยเมตตาจิต ก็ชื่อว่ารักษาตัวเราเอง ด้วยการประพฤติปฏิบัติธรรม ด้วยการทำให้มันสมควรแก่ธรรมะ ก็ชื่อว่ารักษาผู้อื่นด้วยเหมือนกัน
แนะนำรับฟังเพิ่มเติมได้ที่ Playlist : ใต้ร่มโพธิบท S07E62 , #วิธีตั้งจิตในการเจริญเมตตา , #วิธีรักษาตนจากกามภพ
#2007-1u0218
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Create your
podcast in
minutes
It is Free