Donderdag 16 mei (1e uur)

Voorbeelden van slechte seksscènes in boeken, voorstellingen en films zijn er genoeg. Daarom beginnen we dagelijks de uitzending met het goede voorbeeld. Fotograaf Paul Kooijker kiest de mooiste seksueel getinte foto.

Uit de Japanse prentkunst van de achttiende en negentiende eeuw blijkt dat kunst en porno heel goed kunnen samengaan. Japanse erotische houtsneden uit die tijd zijn lustopwekkend en instructief bedoeld, maar ook met groot raffinement gemaakt door de beste grafici. Die kunstenaars signeerden hun werk niet: de prenten waren illegaal, maar werden gedoogd. Volgens Chris Uhlenbeck van kunsthandel Hotei in Leiden is dat kenmerkend voor de ambivalente houding die Japanners hebben ten aanzien van erotiek, tot op de dag van vandaag. Gijsbert van der Wal gaat bij Uhlenbeck prenten kijken.

Hadjar Benmiloud werd op 15-jarige leeftijd als jongste medewerker bij e-zine Spunk binnengehaald en publiceerde haar columns onder meer in NRC Handelsblad. Deze columns bundelde ze in 2008 in haar debuut Überpuber. Waarom staat de vraag in hoeverre haar moslimachtergrond van invloed is geweest op haar gedachtevorming over seks en kunst haar zo tegen? Anton de Goede vraagt het aan schrijfster en columniste Hadjar Benmiloud.

De Kamasoetra staat bekend als het oud-Indiase handboek voor seks en liefde, vooral voor ’standjes’. Maar er is nu - voor het eerst - een vertaling, rechtstreeks uit het Sanskriet. En dan blijkt dat de tekst vaak meer over alles rondom seks gaat dan over de seks zelf. Bovendien zijn - volgens vertaler Herman Tieken - de ernst en de gedetailleerdheid waarmee liefde en seks besproken worden ook bedoeld als ironie. De Kamasoetra is in z’n vorm een persiflage op een wetenschappelijke verhandeling, zegt hij. Wim Noordhoek sprak met Herman Tieken, gezeten in het Amsterdamse Vondelpark.

Kijk voor meer informatie op vpro.nl/avonden