نشست ۵۲ -کیخسرو ۲۰- . نبرد رستم و اکوان دیو۲ .آغازبیژن و منیژه

https://ganjoor.net/ferdousi/shahname/bizhan/sh1

• شبی چون شبه روی شسته بقیر
• نه بهرام پیدا نه کیوان نه تیر
• دگرگونه آرایشی کرد ماه
• بسیچ گذر کرد بر پیشگاه
• شده تیره اندر سرای درنگ
• میان کرده باریک و دل کرده تنگ
• ز تاجش سه بهره شده لاژورد
• سپرده هوا را بزنگار و گرد
• سپاه شب تیره بر دشت و راغ
• یکی فرش گسترده از پرّ زاغ
• نموده ز هر سو بچشم اهرمن
• چو مار سیه باز کرده دهن
• چو پولاد زنگار خورده سپهر
• تو گفتی بقیر اندر اندود چهر
• هرآنگه که برزد یکی باد سرد
• چو زنگی برانگیخت ز انگشت گرد
• چنان گشت باغ و لب جویبار
• کجا موج خیزد ز دریای قار
• فرو ماند گردون گردان بجای
• شده سست خورشید را دست و پای
• سپهر اند آن چادر قیرگون
• تو گفتی شدستی بخواب اندرون
• جهان از دل خویشتن پر هراس
• جرس برکشیده نگهبان پاس
• نه آوای مرغ و نه هُرّای دد
• زمانه زبان بسته از نیک و بد
• نبد هیچ پیدا نشیب از فراز
• دلم تنگ شد زان شب دیریاز
• بدان تنگی اندر بجستم ز جای
• یکی مهربان بودم اندر سرای
• خروشیدم و خواستم زو چراغ
• برفت آن بت مهربانم ز باغ
• مرا گفت شمعت چه‌ باید همی
• شب تیره خوبت بباید همی
• بدو گفتم ای بت نیم مرد خواب
• یکی شمع پیش آر چون آفتاب
• بنه پیشم و بزم را ساز کن
• بچنگ ار چنگ و می آغاز کن
• بیاورد شمع و بیامد بباغ
• برافروخت رخشنده شمع و چراغ
• می آورد و نار و ترنج و بهی
• زدوده یکی جام شاهنشهی
• مرا گفت برخیز و دل شاددار
• روان را ز درد و غم آزاد دار
• نگر تا که دل را نداری تباه
• ز اندیشه و داد فریاد خواه
• جهان چون گذاری همی بگذرد
• خردمند مردم چرا غم خورد
• گهی می گسارید و گه چنگ ساخت
• تو گفتی که هاروت نیرنگ ساخت
• دلم بر همه کام پیروز کرد
• که بر من شب تیره نوروز کرد
• بدان سرو بن گفتم ای ماهروی
• یکی داستان امشبم بازگوی
• که دل گیرد از مهر او فر و مهر
• بدو اندرون خیره ماند سپهر
• مرا مهربان یار بشنو چه‌ گفت
• ازان پس که با کام گشتیم جفت
• بپیمای می تا یکی داستان
• بگویَمْت از گفتهٔ باستان
• پر از چاره و مهر و نیرنگ و جنگ
• همان از در مرد فرهنگ و سنگ
• بگفتم بیار ای بت خوب چهر
• بخوان داستان و بیفزای مهر
• ز نیک و بد چرخ ناسازگار
• که آرد بمردم ز هرگونه کار
• نگر تا نداری دل خویش تنگ
• بتابی ازو چند جویی درنگ
• نداند کسی راه و سامان اوی
• نه پیدا بود درد و درمان اوی
• پس آنگه بگفت ار ز من بشنوی
• بشعر آری از دفتر پهلوی
• همت گویم و هم پذیرم سپاس
• کنون بشنو ای جفت نیکی‌شناس