بلوما زیگارنیک
آیا شما هم چندین کار را باهم شروع و بعد از مدتی احساس سردرگمی میکنید؟
آیا وقتی درس میخونید ذهنتون مدام دچار پَرِشِذهنی میشه و تمرکزتون از بین میره؟
آیا وقتی میخواین روی موضوع مهمی فکر کنین، تمرکز کافی ندارین و نمیتونین تصمیم درستی بگیرین؟
نگران نباشین!
شما دچار اثر زیگارنیک شدین که قابل درمان هست.
در دهه ۱۹۲۰ روانشناس روس، بلوما زیگارنیک برای اولین بار از تماشای گارسونهای یک رستوران به ایدهٔ این که افراد از بازگذاشتن انتهای کارها بدشان میآید، رسید. او مشاهده کرد که گارسونها سفارشاتی که قبلاً به انجام رسانده بودند را فراموش میکردند و فقط به سفارشهایی که در حین انجام آنها بودند توجه میکردند.
پس از مشاهده این رفتار زیگارنیک مطالعهای را انجام داد. او از شرکت کنندگان در مطالعه خواست تا ۲۰ یا بیشتر کار مختلف را انجام دهند و در وسط بعضی از کارها آنها را متوقف میساخت. او بعد از آن متوجه شد که مطالعه شوندگان کارهایی که هنوز تمام نکرده بودند را دو برابر بیشتر از کارهایی که تمام کرده بودند به یاد میآوردند.
حدود ۶۰ سال پس از مطالعه زیگارنیک، کنت مک گرا و همکارانش مطالعه دیگری انجام دادند. آنها شرکت کنندگان را وادار کردند تا روی پازلهای پیچیدهای کار کنند؛ ولی قبل از آنکه تمام قطعات را سر جای خود بنشانند، آنها را متوقف میکردند. آنها دریافتند که حدود ۹۰ درصد شرکت کنندگانِ متوقف شده، همچنان کار روی پازلها را ادامه میدادند. البته در اعتبار اثر زیگانیک تردید هایی هم وجود دارد و در برخی از تحقیقاتی که مجددا در کشورهای مختلف صورت گرفته نتایج ضد و نقیض مشاهده شده است.
the Zeigarnik effect occurs when an activity that has been interrupted may be more readily recalled. It postulates that people remember unfinished or interrupted tasks better than completed tasks.
Create your
podcast in
minutes
It is Free