981214 - جرعه ای از رشحات المعارف آیت الله شاه آبادی

.جلسه چهارم: فطرتهای چهارگانه احترام حاضر

جواد الائمه(ع) به شخصی که از ایشان نصیحت خواست فرمود: بدانکه هرگز از چشم خداوند خالی نیستی! حالا ببین چگونه باشی؟!(تحف العقول).

این همان راهکار و شاهکار تربیتیِ دادنِ درک محضر درسیره اهلبیت است.

آیت الله شاه آبادی چهار جلوه برای این حاضر در فطرت می شمارد؛ که احترام و رعایت می آورد:

1. حاضری که مُنعم ماست. محضر منعم، محترم است.

اگر سر سفره کسی باشی، حتی او را هم نبینی، رعایت محضر آن سفره و مهمانی می کنی.

"چه می گویی وقتی سؤال فرمود: آیا حضور حاضر یا حضور منعم محترم نبود؟! یا حاضر و منعم نبودم؟!"(ص۳۳)

2. حاضری که مقتدر است. محضر مقتدر، محترم است.

این رعایت حتی در حیوانات هم هست. در حضور مقتدر از خود مودب اند!

حال، درک محضر کسی که همه قدرتها از اوست، چه باید باشد؟

"اگر پروردگار سبحانه و تعالی بپرسد که چگونه معصیت و نافرمانی مرا جایز شمردی و روا داشتی و حال آنکه حضور مقتدر محترم است، چه جواب می دهی؟"(ص۳۳)

3. حاضری که کامل است. محضر کامل، محترم است.

استادی در علم و هنر وقتی حاضر است در آن عرصه شاگرد و عامی رعایت احترام و ادب می کند.

اصلا تفاوت جایگاه های اجتماعی افراد نزد مردم بخاطر همین حکم فطری است که کامل در نظر فطرت، محترم تر است(ص۳۴)

آیا هر کمالی از خدانیست؟! "آیا سزاوار است در حضور چنین کاملی نافرمانی کردن؟! با اینکه لزوم احترامش، حکم فطرت است"(ص۳۵)

4. حاضری که محبوب است. محضر محبوب، محترم است.

در معشوق های زمینی هم چنین است که در حضور و محضر او، عاشق در شدت رعایت است. در کلمات و حرکاتش شدت دقت را دارد.

جالب اینکه این رابطه، به دیگران هم محضر می دهد. محبی که با محبوب خود تلفنی حرف میزند؛ ما، بین آنها نیستیم، اما حال مراعات محب، مارا هم محضر می دهد، متوجه می کند و به آن محبوب جلب می کند.

سردار دلها در کرملین اذان گفت و به نماز ایستاد؛ مقامات روسیه را خیره کرد و تحت تٲثیر برد.

نسبت سه گانه گناه:

- نسبت به خود عصیان

- نسبت به عاصی و گناهکار

- نسبت به معبود

نسبت به معبود همه گناهان، کبیره اند چون مغایر با فطرت حضور حاضر است.(ص۲۹)

٭تفصیل را در فایل صوتی بشنوید

حجت الاسلام قنبریان