داستان‌های کوتاه ماسیمو بونتمپلی

ماسیمو بونتمپلی (زاده‌‌ی ۱۲ می ۱۸۷۸ و متوفی ۲۱ ژوئیهه‌‌ ۱۹۶۰) نویسنده، شاعر، روزنامه‌نگار، آهنگ‌ساز، نمایش‌‌نامه‌نویس و رمان‌نویس اهل ایتالیا بود. این نویسنده‌‌ی ایتالیایی متأثر از آثار کلاسیک روم باستان بود و به نهضت ادبی «فتوریسم» پیوست و از هنر خود با عنوان «رئالیسم جادویی» یاد می‌کرد. او از نویسندگانی بود که در گسترش و پیشرفت سبک ادبی مرسوم به رئالیسم جادویی تأثیرگذار بود.

وی در سال ۱۹۲۶ به همراه «کورتسیو مالاپارته»، مجلۀ «۹۰۰» را بنیان گذاشت که «جیمز جویس»، «ماکس ژاکوب» و «راینر ماریا ریلکه» از اعضای تحریریه‌اش بودند و «ویرجینیا وولف» و «بلز ساندرار» با آن همکاری می‌کردند. بونتمپلی در این مجله، در واکنش بر ضد هنر متکلف دانشگاهی و احساساتی‌گری آشکار در آثار اواخر قرن ۱۹، از ادبیات جدید مردمی با شور و حرارت به دفاع پرداخت. زندگی سیاسی ناموفقش تاحدی بر فعالیت ادبی او سایه انداخت. با وجود این، در دهه‌‌ی آخر عمرش توانست جایزه‌‌ی استرگا، معتبرترین جایزه‌‌ی ادبی ایتالیا را به دست آورد.

او چند رمان، دفتر شعر، نمایش‌نامه و آثار گوناگون دیگر نوشت و در مقام روزنامه‌نگار و مقاله‌نویسِ نشریات ادبی بسیار فعال بود. کتاب او با عنوان بانوی خواب‌های من (۱۹۲۵)، گرچه مجموعه‌ای از چند داستان کوتاه درباره‌‌ی ماجراهای تخیلی در جهان فرامدرن است، آن‌ها را با واقع‌گرایی بسیار در جزئیات نقل می‌کند.