020126 - خداشناسی در نهج البلاغه

دو نحو خداشناسی:

· بک عرفتک.../ فلسفی عرفانی، مجرد از حوادث

· بها تجلی صانعها للعقول(خ۱۸۶)/ در متن حوادث، خدای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی!

یک معرفت بنیادین:

· خ۱: "مع کل شیء لا بمقارنه و غیر کل شیء لا بمزایله"/ یک تمثیل!

· جمع بین "سبح اسم ربک الاعلی" و "ان الله یحول بین المرء و قلبه"!

· خ ۸۳: الحمدلله الذی علا بحوله و دنا بطوله.

امتداد این دو بُعد بسیار سازنده در خطبه۱۰۹:

· لا ینقص سلطانک من عصاک و لایزید فی ملکک من اطاعک...

· قوه کل ضعیف و مفزع کل ملهوف...

در نزدیکی اش با مخلوقات، هرجا متناسب با وضعیت با اسمی خاص ظاهر است!

· یومن الخائفین/ یرفع المستضعفین/ یضع المستکبرین/ یُهلک ملوکا/...

· براین اساس برای خود جا یابی در حوادث کن:

· خدا کنار مستضعین برای رفعت و کنار مستکبرین برای زمین زدن است؛ ببین کجا ایستاده ای!

لذا حضرت فرمود: کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً(نامه۴۷)

* تفصیل را در فایل صوتی بشنوید!