جلد دوم کتاب سیاحت‌نامه شاردون با صدای منصور ضابطیان

اصفهان برای شاردن جذابیّت زیادی داشت و آن را زیباترین شهر مشرق‌زمین می‌دانست؛ از این‌رو به بهترین شیوه آن را توصیف کرده است.

شاردن آب‌وهوای اصفهان را به‌سبب اعتدال، از همه‌جای دنیا سالم‌تر مى‌دانست. درواقع آن اصفهانی را که شاردن مى‌دید، شهری بود در اوج ترقّی خود. او نیز از آن‌رو که اعتماد و دوستی برخی افراد سرشناس شهر از تجّار و علما و اهل دربار را جلب کرده بود، مى‌توانست با بخش‌های متنوّع جامعه ارتباط یابد.

شاردن خود برخی متون قدیمی یونانی و رومی درباره‌ی ایران ازجمله آثار هرودوت و استرابو را خوانده بود و نیز با آثار جهان‌گردان اروپایی پیش از خود هم آشنا بود و با دیدی انتقادی به نوشته‌های آنان درباره‌ی ایران می‌نگریست.

کتاب حاضر، به قلم رونالد فریر، ترجمه و تلخیصی است از سفرنامه شاردن (نسخه چاپ آمستردام، ۱۷۱۱) و اگرچه پژوهندگان تاریخ صفویه را از ارجاع به اصل سفرنامه بی‌نیاز نمی‌کند، خلاصه‌ی مفیدی است از سفرها و مشاهدات شاردن و دربردارنده‌ی اطلاعات و نکته‌هایی درباره‌ی ایران زمان صفوی (به طور عام) و دربار شاه عباس دوم (۱۶۴۲-۱۶۶۶) و شاه سلیمان صفوی (یا شاه صفی دوم، ۱۶۹۴-۱۶۶۶) و شهر اصفهان (به طور اخص).

از دیگر ویژگی‌های پسندیده‌ی کتاب آن است که پس از پایان متن، «راهنمای برابری واحدها و مقیاسات» آورده شده است که به خواننده، برای رفع ابهام در زمینه‌ی واحدهای فرانسوی که در متن بسیار به کار رفته است، یاری می‌‌رساند و همچنین فهرست‌های راهنمای نسبتاً کاملی تهیه شده است که عبارت‌اند از: فهرست نام جای‌ها، فهرست نام اشخاص، فهرست القاب، عناوین و مناصب، فهرست اصناف و مشاغل و فهرست نام اقوام، مذاهب، طوایف و خاندان‌ها. فهرست‌های مذکور در سرعت و سهولت دست‌یابی به اطلاعات بسیار راه‌گشاست.

نتیجه آنکه سفرنامه‌ی شاردن، به‌ویژه قسمت اصفهان، یکی از نمونه‌های خوب سفرنامه است که با وجود برخی اشتباهات، حاوی مطالب سودمندی در زمینه‌ی تاریخ سیاسی صفویان، آثار و محله‌های تاریخی شهر اصفهان، فرهنگ مردم اصفهان، بازار، مشاغل و اصناف اصفهان، اقلیت‌های ساکن اصفهان و غیره است که به‌گونه‌ای جذاب و مفرح نگاشته شده و ترجمه‌ی ساده و روان مترجم نیز مطالعه‌ی کتاب را برای همگان لذت‌بخش کرده است.

*تاریخ همه حقیقت نیست اما سر نخ های بی شماری در اختیار ما قرار می گذارد و همه سر نخ ها هم در نوشتجات مستقیم نیست بلکه در لابلای سطور و در پس نوشته ها و مستندات است و از ین جهت بسیار مناسب برای جویندگان حقیقت و کسانی که نمی خواهند به تکرار و دور باطل گرفتار شوند