کتاب صوتی پارکر پاین - آگاتا کریستی

این اقتباس شامل شش داستان کوتاه، ازجمله «خانه‌ای در شیراز» است. شخصیت ثابتی به نام پارکر پاین در این داستان‌ها حضور دارد که آگهیِ معروفی در روزنامه چاپ کرده: «آیا احساس خوشبختی می‌کنید؟ در غیر این‌صورت با پارکر پاین مشورت کنید.» در هر یک از داستان‌ها روایتِ یکی از مراجعانِ این وکیلِ ماهر را می‌شنویم. پارکر پاین معتقد است احساس بدبختی در انسان‌ها به پنج دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شود که با کشفِ علتش می‌شود آن را برطرف کرد.

آگاتا کریستی (زاده‌ی ۱۵ سپتامبر ۱۸۹۰ – درگذشته ۱۲ ژانویه ۱۹۷۶) نویسنده‌ی انگلیسی داستان‌های جنایی و ادبیات کارآگاهی بود. کریستی اولین نویسنده‌ای است که کتاب‌هایش بیشترین ترجمه را به زبان‌های متعدد دنیا داشته است. پس از وی، ژول ورن و سپس شکسپیر قرار دارند.

آگاتا کریستی در ۱۲ ژانویه ۱۹۷۶ در ۸۵ سالگی به مرگ طبیعی درگذشت. او با نام مستعار «مِری وستماکوت» داستان‌های عاشقانه و رومانتیک نیز نوشته‌ است، ولی شهرت اصلی‌اش به‌سبب نوشتن ۶۶ رمان جنایی اوست. داستان‌های آگاتا کریستی، به‌ویژه آن دسته که درباره‌ی ماجراهای کارآگاه «هرکول پوآرو» یا «خانم مارپل» هستند، نه‌تنها لقب «ملکه‌ی جنایت» را برای او به ارمغان آوردند؛ بلکه وی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و مبتکرترین نویسندگانی که در راه توسعه و تکامل داستان‌های جنایی کوشیده‌اند، نیز معرفی و مطرح کرد.

آگاتا کریستی در کتاب رکوردهای گینس مقام اول در میان پرفروش‌ترین نویسندگان کتاب و مقام دوم (بعد از ویلیام شکسپیر) در میان پرفروش‌ترین نویسندگان در هر زمینه‌ای را به خود اختصاص داده‌است.

«تله موش» که یکی از آثار معروف اوست، اولین بار در ۲۵ نوامبر ۱۹۵۲ در لندن (تئاتر آمباسادورها) به روی صحنه رفت و از آن تاریخ تاکنون همواره روی صحنه بوده‌است و از این نظر رکورددار است. این نمایش‌نامه تاکنون فقط در لندن بیش از دو هزار بار به روی صحنه رفته‌است.

در سال ۱۹۵۵ آگاتا کریستی نخستین کسی بود که جایزه‌ی استاد اعظم را از مجمع معمایی‌نویسان آمریکا دریافت کرد. در همان سال نمایش‌نامه‌ی او به نام «شاهد پرونده» بهترین نمایش‌نامه‌ی برنده‌ی جایزه‌ی «ادگار» گردید.

بیشتر کتاب‌ها و داستان‌های کوتاه او (و بعضی‌ها از آنها چندین بار) به فیلم درآمده‌اند که از آن میان می‌توان فیلم‌های «قتل در قطار سریع‌السیر شرق»، «مرگ در رودخانه‌‌ی نیل» و «قطار ساعت ۴:۵۰ پدینگتون» را نام برد. از نوشته‌های آگاتا کریستی بارها برای تهیه‌ی برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی نیز استفاده شده‌است.