پدیدارشناسی روح (Phänomenologie des Geistes) چگونه دانشی است؟ عمارتی الهیاتی است؟ نظامی شناخت شناسانه است؟ نوعی فلسفه سیاسی ـاجتماعی؟ چهارچوبی منطقی متافیزیکی برای فلسفه؟ رمانی تعلیمی؟ یا دانش نامه ای مرکب از همه اینهاست؟. راستی، برای همه این پاسخ ها شواهدی هست که شارحانی را مجاب کرده تا با آن به تفسیر چیزی به نام ساختمان پدیدارشناسی اقدام کنند. ولی احتمالاً استعاره “ساختمان” و “بنا” برای فهم نگرش تاریخی هگل در تکوین یک دانش چندان مناسب نباشد. نحو اندیشیدن هگل اینگونه نیست که بنیادهایی بگذارد و روی آنها دیوار و سقفی بگذارد. ماجرا ماجرای یک رشد است که در آن گام هایی، هر یک به اندازه دیگری مهم، برداشته می شود و نخستین روشنایی ها و اطمینان ها تنها با زدودن اطمینان های خام اولیه و تنها در پایان هر گام حاصل می شوند ولی بی درنگ همان ها نیروی حرکتی دوباره و گامی نو می شوند. ازآنجاکه تنها از راه جستجوی این فرایندِ رشد است که من و شمای جستجوگر هم رشد می کنیم نباید از الگوهای هندسی ساده برای فهم و بیان آن استفاده کنیم. ما در خوانش پدیدارشناسی روح به این ترتیب ابتدا پیش گفتار(Vorrede) را رها می کنیم تا در آخر بدان بازگردیم. ما با درآمد (Einleitung) آغاز می کنیم و سپس گام به گام از آگاهی(Bewusstsein) با طنین شناخت شناسانه اش تا خودآگاهی (Selbstbewusstsein) با طنین سیاسی اجتماعی اش و از آنجا تا خرد (Vernunft) با طنین علم شناسانه اش را تجربه می کنیم. در همین سه گام نخستین بزرگ ترین دشواری آشکار می شود: پدیدارشناسی روح با این تجارب همه سویه، که یادآور تجارب همه نوع آگاهی واقعی و زنده است، چگونه دانشی است؟
سایت آکادمی شمسه: https:///www.academyshamseh.com
اینستاگرام آکادمی شمسه: www.instagram.com/academyshamseh
کانال یوتیوب آکادمی شمسه: https://www.youtube.com/@Academyshamseh
کانال تلگرام آکادمی شمسه: @academyshamse
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Create your
podcast in
minutes
It is Free