Ganje Hozour audio Program #676

برنامه صوتی شماره ۶۷۶ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازی۱۳۹۶ تاریخ اجرا: ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۷ ـ ۲۱ شهریورPDF متن نوشته شده برنامه با فرمتPDF ،تمامی اشعار این برنامهAll Poems, PDF Formatمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۱۲۹۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 1292, Divan e Shamsآمد آن خواجه سیماتُرُشوان شِکَرَش گشته چو سِرکا(۱) تُرُشبا همگان رو تُرُش است، ای عجبیا که به بیرون خوش و با ما تُرُشاز کرم خواجه روا نیست اینبا همه خوش با منِ تنها تُرُشزین بگذشتیم، دریغست و حیفآن رخِ خوش طلعتِ زیبا تُرُشای ز تو خندان شده هر جا حزینوی ز تو شیرین شده هر جا تُرُششاد زمانی که نهان زیرِ لبیار همی‌خندد و لالا(۲) تُرُشگر تُرُشی این دم شرطی بنهکه نَبُوَد روی تو فردا تُرُشبهر خدا قاعده نو منههیچ بُوَد قاعده حلوا تُرُش؟این تُرُشی در چَه و زندان بُوَددید کسی باغ و تماشا تُرُش؟یوسف خوبان چو به زندان بماندهیچ نگشت آن گل رعنا تُرُشتا به سخن آمد دیوار و درکز چه نه‌ای، ای شه و مولا، تُرُشگفت: اگر غرقه سِرکا شومکی هِلَدَم(۳) رحمت بالا تُرُشمی‌دهدم عشق و ندیمی کندغرقه شود در می و صَهبا(۴) تُرُشدست فشان روح رود مست تامیمَنه(۵)*** که نیست بدان جا تُرُشبس کن و در شهد و شِکَر غوطه خورکت نَهِلَد فضل مُوَفّا(۶) تُرُشمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۶۷۰Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2670که هَله(۷) نعمت فزون شد، شُکر کو؟مَرکَبِ شُکر ار بخسپد حَرِّکُو(۸)مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۶۷۷Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2677انبیا گفتند: در دل علّتی ستکه از آن در حق‌شناسی آفتی ستمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۶۷۹Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2679چند خوش پیشِ تو آمد ای مُصِر(۹)جمله ناخوش گشت و صافِ او کدرتو عدوِّ این خوشی ها آمدیگشت ناخوش هر چه بر وی کف زدیهر که او شد آشنا و یارِ توشد حقیر و خوار در دیدارِ توهر که او بیگانه باشد با تو، همپیش تو او بس مه ‌است و محترماین هم از تاثیر آن بیماری استزهر او در جمله جُفتان(۱۰) ساری(۱۱) ستمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۶۸۵Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2685هر خوشی کاید به تو ناخوش شودآب حیوان گر رسد آتش شودمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۲۷۳۱Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 2731دفعِ این کوری به دستِ خلق نیستلیک اِکرامِ(۱۲) طبیبان از هُدی ست(۱۳)مولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۳۱۴۵Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 3145صبر کردن، جان تَسْبیحات توستصبر کن، کآن است تَسْبیح دُرُستهیچ تَسْبیحی ندارد آن دَرَج(۱۴)صبر کن، اَلصَّبْرُ مِفْتاحُ الْفَرَج(۱۵)صبر چون پول صِراط، آن سو بهشتهست با هر خوب، یک لالای(۱۶) زشتتا ز لالا می‌گریزی، وَصل نیستزآنکه لالا را ز شاهد، فَصل(۱۷) نیستمولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۳۳۰Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 330جز مقام راستی یک دَم مه‌ایستهیچ لالا مرد را چون چشم نیستکور اگر از پند، پالوده(۱۸) شودهر دمی او باز آلوده شودآدما، تو نیستی کور از نظرلیک اِذا جاءَ الْقَضا عَمِیَ الْبَصَرای آدم، چشم دل تو کور نیست، اما همینکه قضای الهی اقتضا کند، چشم بینای انسان کور می شود.عمرها باید به نادر گاه‌گاهتا که بینا از قضا افتد به چاهکور را خود این قضا، همراه اوستکه مَر او را، اوفتادن، طبع و خوستدر حَدَث(۱۹) افتد، نداند بوی چیست؟از من است این بوی یا ز آلودگی ست؟ور کسی بر وی کند مُشکی(۲۰) نثارهم ز خود دانَد نه از احسانِ یارپس دو چشمِ روشن ای صاحب‌نظرمر تو را صد مادرست و صد پدرخاصه چشم دل آن هفتاد توستوین دو چشم حسّ، خوشه‌چینِ اوستمولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۵۴۷Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 3, Line # 547بر امید زنده‌ای کن اجتهادکو نگردد بعدِ روزی دو جَمادمونسی مگزین خَسی(۲۱) را، از خَسیعاریت باشد در او آن مونسیاُنسِ تو با مادر و بابا کجاست؟گر به جز حق، مونسانت را وفاست؟اُنسِ تو با دایه و لالا چه شد؟گر کسی شاید به غیر حق، عَضُد(۲۲)اُنسِ تو با شیر و با پستان نماندنفرتِ تو از دبیرستان(۲۳) نماندمولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۱۹۵۱Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 1951زاری و گریه، قوی سرمایه‌ای استرحمتِ کُلّی، قوی‌تر دایه‌ای استدایه و مادر، بهانه‌جو بُوَدتا که کی آن طفلِ او گریان شودطفلِ حاجات شما را آفریدتا بنالید و شود شیرش پدیدگفت: اُدْعُوا(۲۴)* الله، بی زاری مباشتا بجوشد شیرهایِ مِهرهاشخداوند فرمود: خدا را بخوانید. و زاری و گریه را فراموش نکن، تا شیر مهربانی و رحمت حق جوشیدن گیرد.هُوی هُویِ باد و شیرافشانِ ابردر غمِ مااَند، یک ساعت تو صبرفِی السَّماءِ رِزْقُکُم** نشنیده‌ای؟اندرین پستی چه بر چَفْسیده‌ای(۲۵)؟مگر نشنیده ای که حق تعالی می فرماید: روزیِ شما در آسمان است؟ پس چرا به این دنیای پست چسبیده ای؟ترس و نومیدیت دان آواز غولمی‌کشد گوش تو تا قعرِ سُفول(۲۶)هر ندایی که تو را بالا کشیدآن ندا می‌دان که از بالا رسیدهر ندایی که تو را حرص آوردبانگ گرگی دان که او مردم دَرَداین بلندی نیست از روی مکاناین بلندی هاست سویِ عقل و جانمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۶۵۲ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 652, Divan e Shamsزندانی مرگند همه خلق یقین دانمحبوس تو را از تک زندان نرهاندمولوی، مثنوی، دفتر اول، بیت ۱۱۱۳Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 1, Line # 1113هر چه صورت می وسیلت سازدشزان وسیلت بحر، دور اندازدشمولوی، مثنوی، دفتر ششم، بیت ۱۱۳۴Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 6, Line # 1134هم برون افکن هر آنچ افکندنی ستدر میا با آن که این مجلس سَنی است* قرآن کریم، سوره اسراء(۱۷)، آیه ۱۱۰Quran, Sooreh Esraa(#17), Ayeh #110قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ…بگو خدا را بخوانید به نام الله یا به نام رحمن، به هر کدام نام خوانید، او راست نام های نکو…** قرآن کریم، سوره ذاريات(۵۱)، آیه ٢٢Quran, Sooreh Zariyat(#51), Ayeh #22وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَو در آسمان است روزی شما و آنچه شما بدان وعده داده شده اید.*** قرآن کریم، سوره واقعه(۵۶)، آیه ۲۵-۳۳Quran, Sooreh vegheae(#56), Ayeh #25-33لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (۲۵)در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه‌آلود.إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (۲۶)جز يك سخن: سلام، سلام.وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (٢٧)اما اصحاب سعادت، اصحاب سعادت چه حال دارند؟فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ (٢٨)در زير درخت سدر بى‌خاروَطَلْحٍ مَنْضُودٍ (٢٩)و درخت موزى كه ميوه‌اش بر يكديگر چيده‌شدهوَظِلٍّ مَمْدُودٍ (٣٠)و سايه‌اى دايموَمَاءٍ مَسْكُوبٍ (٣١)و آبى همواره جارىوَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (٣٢)و ميوه‌اى بسيارلَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (٣٣)كه نه منقطع مى‌گردد و نه كس را از آن باز دارند*** قرآن کریم، سوره واقعه(۵۶)، آیه ۴۱-۴۶Quran, Sooreh Vegheae(#56), Ayeh #41-46وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (۴۱)اما اصحاب شقاوت، اصحاب شقاوت چه حال دارند؟فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (۴۲)در باد سموم و آب جوشانند.وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (۴۳)در سايه‌اى از دود سياهلَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (۴۴)نه سرد و نه خوشإِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (۴۵)اينان پيش از اين در ناز و نعمت بودند.وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (۴۶)و بر گناهان بزرگ اصرار مى‌ورزيدند.(۱) سِرکا: سرکه(۲) لالا: لـله، دایه اطفال(۳) هِلیدن: اجازه دادن، رها کردن(۴) صَهبا: شراب(۵) میمَنه: منظور اصحاب الیمین یا اصحاب المیمنه به معنی راست روان یا بهشتیان است.(۶) مُوَفّا: وفا کرده شده، کامل، تمام ادا شده(۷) هَله: حرف تنبیه، هَلا، براستی(۸) حَرِّکُوا: به حرکت در آورید(۹) مُصِر: اصرارکننده(۱۰) جُفتان: جمع جُفت به معنی زوج، قرین، همنشین(۱۱) ساری: سرایت‌کننده(۱۲) اِکرام: بزرگ داشتن، بخشش(۱۳) از هُدی ست: از تأثیر هدایت حق تعالی است(۱۴) دَرَج: درجه(۱۵) اَلصَّبْرُ مِفْتاحُ الْفَرَج: صبر کلید رستگاری است. (۱۶) لالا: للـه، غلام و بنده (۱۷) فَصل: جدایی(۱۸) پالوده: پاکیزه ‌شده، پاک ‌شده از آلودگی(۱۹) حَدَث: نجاست، مدفوع(۲۰) مُشک: ماده ای معطر که از نافه آهوی خُتَن می گیرند.(۲۱) خَس: فرومایه، پست(۲۲) عَضُد: بازو، در اینجا تکیه و تکیه گاه(۲۳) دبیرستان: مکتب خانه(۲۴) اُدْعُوا: بخوانید(۲۵) چَفْسیده‌ای: چسبیده‌ای(۲۶) سُفول: پستی