فلسفهی رواقی، فلسفهای که در رواقهای یونان باستان گسترش یافت و به همین دلیل به این نام خوانده میشود چندین سده به رغم رقابت با آرای فلسفی همعصر، با آنان در یک چیز شریک بود. پرسش اصلی فیلسوفان رواقی در حوزهی فلسفهی زندگی و فلسفهی اخلاق مثل دیگر فیلسوفان زمانهی خود این بود که زندگی ارزشمند چیست و چه چیز انسان را سعادتمند میکند. بیدلیل نیست که این سوال برای مخاطبان این برنامه آشناست. ادب فارسی چه در شعر و چه در نثر مرتب با پرسشهای مشابه درآویخته است. تو درمان غمها ز بیرون مجو، که پازهر و درمان غمها تویی. در فلسفهی عامیانهی مردم این سرزمین هم مفاهیم مشابه با آنچه رواقیون میگفتند غریب به نظر نمیرسد. اگر مومنی امروزی به یکی از رواقیون بگوید تو به خدا توکل میکنی جواب او آری خواهد بود، منتها با درک خاص خودش از خدا. مایهی شگفتی نیست که آرای رواقیون با بسیاری از فلسفههای شرقی درآمیخته و سبکهای زندگی و مکتبهای فکریی آفریده که هم در غرب و هم در شرق محبوبیت روزافزون مییابند، Mindfulness یا ذهنآگاهی یکی از این مکتبهاست
در برنامهی این هفته سروش دباغ، پژوهشگر فلسفه و نواندیش دینی میگوید پاسخهای رواقیون به سوالات امروزی چنان نغز است که در حوزههای مختلف از جمله روانشناسی به کار میآید.
منوچهر حقیقیراد، دانش آموختهی فلسفه و مترجم آثار فلسفی در مورد اینکه این آرای اصیل رواقیون است که گسترش مییابد و مکتبهای امروزی بیان دقیقی از آن آراست تردید دارد.
view more