شاید بدانید که به آلن دوباتن لقب «فیلسوف مهربان» داده شده. آیا تا بحال به این فکر کردهاید که چرا در این مقطع از زمان آموزههای مدرسه زندگی آلن دوباتن طرفدار پیدا کرد؟
آیا در سال 1950 یا 70 هم این اندیشهها همینقدر طرفدار میداشت؟
چرا آلن دوباتن مدام از فلسفه رواقی، بدبینی عاقلانه و نفی
رومانتیسیزم سخن می گوید؟
چرا در فضای فکری ایران اندیشه های آلن دوباتن مورد استقبال حداکثری قرار نخواهد گرفت؟
نویسنده: ایمان فانی
view more