In het jaar ’59 worden 3 baanbrekende, totaal verschillende platen opgenomen :
Miles Davis neemt ‘Kind of blue’ op, de best verkochte jazz-plaat allertijden. Na een eerder muzikaal experiment voor de soundtrack van de film ‘L’ascenceur pour l’échafaud’, gaat Miles verder op het modale pad waar akkoorden-cycli worden vervangen door toonaarden die veel langer worden aangehouden. Hierdoor zit de solist minder in een strak harmonisch keurslijf.
John Coltrane, die eveneens mee soleerde op ‘Kind of Blue’, daagt zichzelf uit op zijn album ‘Giant Steps’, een soort vervolg op de hardbop maar dan met ontzettend snelle solo’s over bijzonder complexe muzikale progressies.
En Ornette Coleman kiest voor ‘pure’ expressie door harmonische, ritmische en melodische vrijheid op zijn album ‘The shape of jazz to come’. Hier wordt elke conventie overboord gegooid, wat leidt tot complete desoriëntatie bij de luisteraar.
En daarmee is de jazz aan de vooravond van de sixties totaal versplinterd…
view more