ریزوم شماره‌ی دهم | منی که دست ندارم، چگونه کف بزنم؟

و این برنامه‌ی دهم رادیو ریزوم است، اختلالی برای چند دقیقه روی امواج رادیوهای رسمی تا صدای آن‌هایی باشد که فریادشان حذف می‌شود. کسانی که حنجره‌هایشان واقعی‌ترین حنجره‌ی این روزهاست. در رادیو ریزوم دهم از خاتمی و رسانه‌هایش خواهیم گفت، از ظریف وسلیمانی، از قهرمانان عصر اعتدال و از آن‌هایی که هیچ رسانه‌یی ندارند. رادیو ریزوم از اختلال پیش‌آمده پوزش نمی‌خواهد، لطفا به جای گیرنده‌های خود، به فرستنده‌ها دست بزنید.

موسیقی‌های استفاده شده در این برنامه:
1) اجرای زیرزمینی سرود «این نغمه_سازِ پنهان» با شعری از سعید سلطانپور در داخل کشور، از انتشارات مجموعه‌ی منجنیق

عنوان برنامه برگرفته از شعری به نام «ستایش» سروده‌ی رضا براهنی از مجموعه‌ی «خطاب به پروانه‌ها» است.
در این برنامه قطعنامه‌ی تشکل‌ها و نهادهای مستقل کارگری ایران به مناسبت اول ماه مه ۲۰۱۵ خوانده می‌شود.
در بخش نمایشی از شعری ترجمه‌ی نجف دریابندری در نمایشنامه‌ی «در انتظار گودو»، نوشته‌ی ساموئل بکت استفاده شده است.

به همراه شعر «اول ماه مه»، سروده‌ی ارنست فیشر، ترجمه‌ی احمد شاملو، کتاب جمعه