ตัวรู้สึกตัว ที่เรามีอยู่มันไม่ได้ไปไหนนะ มันอยู่กับตัวเรานี่แหละ แต่เราไม่ค่อยจะคุ้นเคยกับมันเฉยๆ
เราคุ้นเคยกับอารมณ์ทั้งสองฝักฝ่ายนะ ฝ่ายภายนอก คุ้นเคยกับตา หู จมูก ลิ้น กาย รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส แล้วเอาจิตเข้าไปเสพ เข้าไปอยู่
ส่วนภายในก็ดีใจ เสียใจ พอใจ ไม่พอใจ เกิดขึ้นมาก็เอาจิตเราเข้าไปเสพเข้าไปอยู่ จนจิตมันลืมตัวมันเอง มันไม่มีสติ เรียกว่ารู้จักตัวเรา แต่ไม่รู้จักใจเราน่ะ ใจเราคือภาวะของการที่รับรู้อารมณ์ นี่คือใจเราจริงๆ ใจเราคือตัวนี้ นอกนั้นไม่ใช่เลย
แล้วเวลาเราจะภาวนาปุ๊บ จี้ลงไปตรงจุดนี้ จี้ไปที่ประเด็นนี้ ฉันทำหน้าที่ตรงนี้นะ ทำยังไงให้มันเกิดสติ คือระลึกถึงภาวะนี้ได้บ่อยๆ นี่คือประเด็นแรก ให้ระลึกถึงตัวภาวะของตัวรับรู้อารมณ์
อย่างที่เรามาสร้าง 14 จังหวะ ตัว 14 จังหวะเนี่ย เป็นตัวอารมณ์ หรือเป็นตัวรู้สึก ? 14 จังหวะนี่จะเป็นตัวอารมณ์นะ พอเรามารับรู้การเคลื่อนไหวแต่ละขณะ ๆ นี่ตัวรู้สึก ตัวรับรู้ตัวรู้สึกจริงๆคือตัวนี้ ที่จะมารับรู้ว่านี่กายมันกำลังทำ กายกำลังเคลื่อนไหว ไม่ใช่เราเคลื่อนไหว
เอาอย่างหยาบๆก่อน ... เห็นอาการของกายที่มันกำลังเคลื่อนไหวอยู่ ตัวที่เห็นว่า ตัวที่รู้ว่ากายกำลังเคลื่อนไหวอยู่ ตัวที่มันรู้เนี่ย รับรู้อาการของร่างกายที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ตรงนี้ ตัวนี้คือตัวรู้สึกตัวจริงๆ คือตัวนี้ ไม่ใช่ตัวกายนะ แต่เป็นตัวรู้กายกำลังเคลื่อนไหว รู้กายกำลังเป็นอะไรอยู่ตอนนี้ ...
ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์กระสินธุ์ อนุภัทโท
วันที่ 1 มีนาคม 2563 ตอนเช้า
ณ วัดหนองผักหลอด (วัดป่าชัยมงคล)
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ติดตามรับฟัง..สาธุ
ช่องทางอื่นๆในการรับฟังธรรมะ
YouTube, FaceBook พระอาจารย์กระสินธุ์
Podcast : รู้ขณะเดียว
Create your
podcast in
minutes
It is Free