25 ก.ค. 64 (เย็น) - อยู่เย็นเป็นสุขในพรรษา : ถ้าเราฝึกที่จะอยู่กับแต่ละวันด้วยใจที่อยู่กับปัจจุบัน วันแต่ละวันก็จะผ่านไปเร็ว และมันก็จะทำให้เราได้เรียนรู้ในการที่จะผ่านอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยใจที่ไม่ทุกข์ หลายคนวิตกกังวลว่าเมื่อไหร่โควิดจะยุติเสียที เมื่อไหร่มันจะสงบสักที ถ้าไปคิด รอหรือเฝ้า จดจ่อนึกถึงวันนั้น ก็จะรู้สึกว่าเวลาแต่ละวันผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ถ้าเรากลับมาอยู่กับปัจจุบันทำให้ดีที่สุดในโดยเฉพาะในแต่ละชั่วโมงๆ เราจะพบว่าในที่สุดก็ถึงวันที่ทุกอย่างกลับดีขึ้นกว่าเดิม วันที่ covid สงบ บรรเทา มันจะมาถึงเร็วกว่าที่คิด เพราะใจของเราไม่ได้ไปพะวงถึงวันนั้น แต่ว่าเรามาอยู่กับปัจจุบัน
เพราะฉะนั้น เราใช้ช่วงเวลาของเข้าพรรษา ฝึกใจให้อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับแต่ละวัน และรับรองเลยว่า ถ้าทำอย่างนี้ไม่ถึงอาทิตย์ก็จะรู้สึกว่า เวลาผ่านไปเร็ว แล้วถ้าทำต่อไปเรื่อยๆ ปุ๊บเดียวก็ออกพรรษาแล้ว ส่วนหนึ่งนอกจากการที่เราให้ใจอยู่กับปัจจุบันแล้ว จิตของเราก็เริ่มปรับตัวได้ มันเริ่มคุ้นเคยกับวิถีชีวิต คุ้นเคยกับตารางชีวิตของแต่ละวัน ตอนอยู่ในเมืองเวลาผ่านไปเร็วเพราะว่ามีอะไรทำเย่อะแยะไปหมดเลย แต่ที่นี่เวลามันดูเหมือนผ่านไปช้าเพราะว่า ไม่มีอะไรทำมาก หรือว่ามันต้องใช้เวลาอยู่กับตัวเอง แทนที่จะเพลิดเพลินกับสิ่งเร้า ที่ทำให้เราลืมเวลา
การอยู่กับตัวเอง อยู่กับสังคม ชุมชนที่ไม่ได้มีสิ่งเร้า ไม่เร่งรีบอะไรมาก ที่ดูเหมือนว่าไม่ค่อยถูกอกถูกใจเท่าไร แต่พออยู่ไปนานๆเริ่มคุ้นเคย พอเราเริ่มคุ้นเคยอะไรก็ตาม คุ้นเคยกับสถานที่ คุ้นเคยกับจังหวะชีวิต เราก็จะเริ่มรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วขึ้นๆ เรื่อยๆ และยิ่งได้มาอาศัยสิ่งแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติ มันช่วยกล่อมเกลาใจให้สงบด้วย พอใจสงบแล้วความวิตกกังวลก็จะค่อยๆลดลง ธรรมชาติช่วยมาก รวมทั้งวิถีชีวิตอย่างที่นี่ มันสามารถช่วยกล่อมเกลาจิตใจให้สงบเย็นลงได้