بعد از حسن صباح بزرگ امید و بعد از او پسرش محمد فرمانروای الموت شدند.
محمد و بزرگ امید به رسم حسن صباح حکومت کردند و عامل به احکام شریعت بودند. پسر محمد، حسن معروف به علی ذکره السلام (بعدا معروف به قیام قیامت) یک روز هفدهم ماه رمضان منبر را رو به قبله گذاشت و جشن اعلام کرد و گفت دیگر قیامت شده و عمل به ظاهر دین لازم نیست.
او کلا چهار سال امامت کرد تا به دست شوهر خواهرش کشته شد.
بعد از او پسر ۱۹ سالهاش محمد امام شد و راه پدر را ادامه داد اما پس از او پسرش جلال الدین حسن که بر سر کار آمد دوباره احکام شریعت را برقرار کرد و به سلاطین ایران و خلیفه بغداد نامه نوشت و صلح کرد و اظهار کرد که اسلام آورده است و از حاکمان گیلان زن گرفت و زمان حمله چنگیز هم به او اظهار «ایلی» کرد و در حمله اول مغول اسماعیلیان از دستبرد آنان در امان بودند. بعد از یازده سال امامت جلال الدین پسر ۹ سالهاش علاءالدین امام شد
Create your
podcast in
minutes
It is Free