درخشانترین بیتهای این جلسه آن چند بیت است که نظامی به فردوسی ادای دین میکند و خودش را مانند گوهرشناسی میشناسد که خرده ریزهای یک گنج را جمع میکند. در اشاره به فردوسی او را «چابکاندیش» میخواند که تعبیری است که اسدی طوسی برای او بکار برده است (ممنون از سامان برای اشاره به این نکته)
Create your
podcast in
minutes
It is Free