4 ก.ย. 64 - ไม้ตายรับมือกับความคิดและอารมณ์ : พออารมณ์พวกนี้มันเกิดขึ้นมาทีไร ก็อดไม่ได้ ถ้าไม่ไหลตาม ก็ผลักไสมัน เพราะเป็นความเคยชิน ไหลตามนั้นยังไม่เท่าไหร่เพราะมันเพลิน แต่ผลักไส มันเหนื่อย แล้วถ้ายิ่งกดข่ม มันก็ยิ่งเหนื่อยเข้าไปใหญ่ แล้วก็ได้ผลชั่วคราว
แต่ว่าที่ทำอย่างนั้นเพราะอะไร เพราะว่ามันเป็นความเคยชิน เพราะว่าเป็นความเผลอด้วย ทำไปโดยไม่รู้ตัว ทำไปโดยอัตโนมัติ สองอย่างนี้มันไปด้วยกัน อัตโนมัติ เคยชิน กับความเผลอ ความหลง
แต่พอเราตั้งสติได้ มันก็จะไม่ทำอย่างนั้นต่อไป หรือว่าจะไม่ทำอย่างนั้นบ่อยๆ มันจะมีความยับยั้งชั่งใจมันอยากจะใจอ่อนคล้อยตาม ก็หักห้ามใจ มันอยากจะไปเข้าไปต่อสู้ผลักไส ก็เตือนใจ ยับยั้งชั่งใจไม่ให้ทำอย่างนั้น แต่จะทำอย่างนั้นได้ ต้องมีการฝึกสติบ่อยๆ
ที่เรามาฝึกสติกันในรูปแบบ ก็เพื่อที่จะได้สติมีกำลัง ถ้าเราใช้สติในการที่จะรู้ทันความคิดในขณะที่เดินจงกรม ให้มีสติรู้ทันกับอารมณ์ต่างๆในขณะที่สร้างจังหวะ พอมันมีอารมณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน สติที่ฝึกมา ก็จะเข้ามารับมือกับความคิดและอารมณ์เหล่านี้ได้ง่ายได้เร็วขึ้น มันไม่ใช่แค่มามีสติ รู้ซื่อๆในระหว่างที่ปฏิบัติ
แต่ว่า ยังมีสติ รู้ซื่อๆ เมื่อเกิดการกระทบขึ้นในชีวิตประจำวัน หรือเมื่อมีภาพหลอน หรือว่าความคิดและอารมณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ซึ่งก็เป็นตัวหลอกหลอนเราเหมือนกัน
เพราะฉะนั้น เราต้องฝึก ฝึกให้เราถนัดในการใช้ไม้ตายนี้ ในการรับมือกับความคิดและอารมณ์ที่มาหลอกหลอนจิตหลอนใจเรา แล้วเราก็จะพบว่าเราสามารถที่จะอยู่กับความคิดและอารมณ์เหล่านี้ได้อย่างสงบและสันติ