دربارهی کتاب: سوانح العشاق، کتابی است دربارهی عشق. نویسندهی این اثر احمد غزالی است، که شاید راه و رسم و اندیشهاش ارتباط معناداری با برادرش، ابوحامد محمد غزالی نداشته باشد. احمد غزالی در سوانح العشاق، از عاشق مینویسد، از معشوق میگوید، و از عشقِ لیلی و مجنون، یا محمود و ایاز، روایت میکند، اما همانگونه که بارها تأکید کرده، مسئلهاش «عشق» است به ذاتِ خود؛ اصرار میکند که عشق، چه زمینی باشد و چه آسمانی، نخست عشق است، و آخرالامر جز عشق نخواهد بود؛ نه عاشق میماند و نه معشوق. متن سوانح العشاق بکر است، و سرچشمهای که بعدتر به لوایح (منسوب به عین القضات) و لمعاتِ فخرالدین عراقی میرسد، اما هیچیک از این آثار، به عمقِ درکِ احمد غزالی، که امروزه صفتِ روانشناسانه یا روانکاوانه میگیرد، نمیرسد. اما همزمان میتوان این اثر را همچون «جریانِ اندیشه»ای مکتوب دید؛ گاهی ساختارِ جمله جفت و جور نمیشود، و اغلب در خوانش نخست شکی به دل میاندازد که کدام معنی در نظرِ مؤلف بوده است. اما فارغ از معنی و مقصودِ دقیقِ احمد غزالی، سوانح العشاق نثری عجیب و خوشایند دارد، و بارقههایی از کاوش در جانِ عاشق و معشوق.
Create your
podcast in
minutes
It is Free