دو باب کوتاه بیست و دوم و بیست و سوم درباره تهمید علوفه سلطان و نظام مالی لشکر اند و بطور خلاصه شیوهٔ اقطاع دهی به امرای لشکر در برابر بیستگانی دادن را شرح میدهد.
باب بیست و چهارم به سلطان توصیه میکند به شیوه سلطان محمود از همه قومی در لشکر خودش داشته باشد و از یک سو به این ترتیب مانع شوریدن لشکریان شود و از سوی دیگر با رقابت انداختن بین اقوام (به قول کتاب جنسها) انگیزه آنها را برای جنگیدن بالا ببرد.
فصل بیست و پنجم به رسم گروگان نگه داشتن در درگاه اشاره میکند و میگوید همه امیران دور و نزدیک باید خویشاوندان و عزیزانشان را به عنوان «نوا» به دربار بفرستند تا جرئت نکنند که عاصی شوند.
فصل بیست و ششم بر خلاف فصلهای دیگر جنبه عمومی ندارد و ظاهرا به مشکل خاصی که بین ملکشاه و ترکمانان بوجود آمده بوده است اشاره میکند و توصیههایی در حل آن دارد
فصل بیست و هفتم که بسیار طولانی است به ساز و کار به خدمت گرفتن غلامان سرایی و ارتقاء رتبه و تجمل آنها میپردازد و حکایتی طولانی از چگونگی قدرت گرفتن سبکتگین (پدر سلطان محمود) در بارگاه آلپتگین در حکومت سامانیان نقل میکند.
#سیاستنامه #تاریخ #تاریخ_ایران #سیاست_نامه# #نظام_الملک #ادبیات_فارسی #کتاب_صوتی #ایران #فارسی #سلجوقیان
Create your
podcast in
minutes
It is Free