در ادامه پیشگفتار شرفنامه، نظامی گنجهای شرحی از احوال خود میدهد و کمی از تنگدستی مینالد و دزدان شعر را نکوهش میکند. سپس به توانایی خود میبالد که مانند زمین زاینده است و میتواند دانهای بگیرد و درختی به بار برساند. در انتها یادی هم از دانای توس میکند و ادای احترامی.
Create your
podcast in
minutes
It is Free