299.สงครามระหว่างขณะนี้ กับสิ่งที่ควรจะเป็น

บรรยายเมื่อ 04-06-2565

 

ผมอยากให้พวกเราเข้าใจว่า พวกเราเหล่านักปฏิบัติธรรมนั้น เป็นผู้ที่ก่อสงครามภายในใจ ระหว่างสิ่งที่เป็นอยู่ในขณะนี้ กับสิ่งที่ควรจะเป็นอยู่ตลอดเวลา 

นี่คือต้นเหตุของความทุกข์ นี่คือต้นเหตุของความสับสน นี่คือต้นเหตุของการแสวงหา นี่คือต้นเหตุของความพยายามบางอย่าง 

นึกออกไหมว่า สิ่งที่ควรจะเป็น หรือสิ่งที่เราอยากจะไปถึง ที่เราคิดเอา หรือที่เราเชื่อจากครูบาอาจารย์บอก จากตำราบอก เรามีความคิดของตัวเราเองกับความเชื่อต่างๆว่า #สิ่งที่ควรจะเป็นนั้นสำคัญกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ 

เราคิดว่าสิ่งที่ควรจะเป็นนั้น เป็นสิ่งที่ดีกว่า เจ๋งกว่า จริงกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ 

เราคิดว่าสิ่งที่ควรจะเป็น ที่เราจะไปถึงนั้นมีคุณค่ากว่าความโกรธในขณะนี้ นี่คือสงครามในใจที่เราก่อขึ้นเอง นี่คือหัวใจของเรา 

สิ่งที่เป็นจริงอยู่ในขณะนี้ เราอยากจะพ้นไปจากมันให้เร็วที่สุด เพื่อจะไปเอาสิ่งที่เรารู้สึกว่ามีคุณค่ามากกว่า ในอนาคตข้างหน้านั้น 

อย่าลืมที่ผมบอกว่า ผมให้ทิ้งทุกความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรม แล้วเผชิญกับชีวิตจริงๆ ในขณะนี้ของตัวเอง ผมไม่ได้พูดถึงคำว่ารู้ด้วย ผมไม่ได้พูดถึงสติ ผมไม่ได้พูดถึงอะไรทั้งนั้น ลืมเรื่องเหล่านั้นไปก่อน 

ลืมเรื่องเหล่านั้น #แล้วรู้จักตัวเอง 

เมื่อเรารู้จักตัวเอง เราจะรู้ว่าทำไมเราถึงใช้ชีวิตในโลกผิด ทำไมเราถึงมีความทุกข์ ทำไมเราถึงใช้ชีวิตในการปฏิบัติธรรมก็ผิดอีก 

ถ้าเราไม่รู้จักตัวเอง เราทำอะไรก็ผิดทั้งนั้นแหละ 

...

เรามีหน้าที่แค่เผชิญกับชีวิตนี้จริงๆ สิ่งที่เป็นจริงในขณะนี้ สำคัญกว่าสิ่งที่เราคิดว่าควรจะเป็นในอนาคต เพราะสิ่งเหล่านั้นเป็นมายา เป็นภาพฝันของเรา เป็นสิ่งที่เราตัดสินว่ามันดีกว่าขณะนี้ 

สิ่งที่ผมบอกคือ ผมแค่ต้องการให้เราแต่ละคน #ได้รู้จักการมีชีวิตจริงๆ แค่นั้น ผมไม่ได้บอกว่ามันถูกหรือผิด เราแค่ต้องเป็นคนจริงเท่านั้น 

ถ้าเรายังพ้นจากความถูกความผิดไม่ได้ ชีวิตเรามันจริงไม่ได้ซักทีนึง 

เห็นมั้ยว่า จริง...จริงๆ...มันจริง แต่จริงลวงๆ อ่ะ มันมีสารพิษเจือปน 

ทุกวันนี้ สังคมนักปฏิบัติธรรมเราไปไกล ในทางไกลจากความจริง ไปหาเรื่องถูก หาเรื่องผิด ไปหาเรื่องว่าควรจะเป็นยังไง เราพลัดหลงจากความจริงไปมาก

#จริงของเรานั้นกลายเป็นคำว่าถูก 

สิ่งที่เป็นจริงนั้นจะต้องไม่ใช่สิ่งที่มีเราสักคนนึงคอยควบคุมบังคับ หรือคอยสร้างให้มันเกิดขึ้นมา

#เราต้องหายไป สิ่งต่างๆที่เรียกว่ากายกับใจนี้ มันถึงจะแสดงความจริง...จริงๆ 

ผมพูดหลายครั้งเหมือนกับเราไปส่องสัตว์ จะต้องให้มันไม่รู้ว่าเราแอบส่องมันอยู่ เราถึงจะเห็นชีวิตจริงๆของมัน 

เพราะฉะนั้น คำว่ารู้ คำว่าสติ ที่ผมพูดไปตอนต้นว่ามันมีคุณค่ามาก เราฟังมามาก จนเราอยากจะทำมันขึ้นมาเอง เราอยากจะร่วมขบวนการสร้างมันขึ้นมา และเมื่อเราร่วมขบวนการสร้างมันขึ้นมา มันก็ไม่จริง 

อย่าลืมที่ผมบอกว่าการปฏิบัติธรรมนั้น ไร้ความพยายาม นั่นแปลว่าถ้ามีความพยายามแม้แต่นิดเดียว นั่นคือการแทรกแซง และนั่นไม่จริง

เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การที่เราพยายามจะปฏิบัติ หรือการรีบปฏิบัติ หรือหาวิธีปฏิบัติยังไง แต่สิ่งที่เราจะต้องทำ...ถ้าต้องหา #คือหาว่าอะไรคือจริง อะไรที่เป็นสติจริงๆ อะไรที่เป็นรู้จริงๆ 

เราต้องรู้ชัดว่า สิ่งที่เรากำลังทำอยู่นั้น อันนี้ไม่ใช่ อันนั้นไม่ใช่ อันโน้นไม่ใช่ จนเราค้นพบว่า อะไรเป็นปัจจัย ให้รู้หรือสติที่เป็นจริงนั้นเกิดขึ้น 

ถ้าเราค้นพบแล้ว เราจะรู้ว่า ความจริงคำว่ารู้ หรือสตินั้น เป็นผลพลอยได้จากการมีชีวิตจริงๆ 

ชีวิตจริงๆ คือ การใช้ชีวิตอย่างเป็นปัจจุบัน ขณะนี้

... 

อย่าลืมว่าสิ่งที่ผมสอนทั้งหมด อย่าให้มันกลายเป็นความเชื่อ อย่าให้มันกลายเป็นสิ่งที่ถูก แต่ค้นพบในหัวใจของเราเองว่าสิ่งที่ผมพูดมันเป็นจริง มันเป็นชีวิตจริงๆ 

อย่าให้ความเป็นอยู่ในขณะนี้ ซึ่งเราเป็นอยู่ได้ กลายเป็นสิ่งที่เราบอกตัวเองว่าเราปฏิบัติถูกแล้ว

แต่ให้ความเป็นอยู่ในขณะนี้อย่างเป็นปัจจุบันนี้ กับสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้ เป็นความรู้สึกด้วยหัวใจของเราเองว่า

...เราได้มีชีวิตที่แท้จริงแล้ว
...เราได้มีชีวิตจริงๆแล้ว
...เราไม่ได้มีชีวิตอยู่ในความคิด ความคาดหวัง ในสิ่งที่ควรจะเป็นต่างๆ ที่เราเชื่อ
...เราไม่มีชีวิตปลอมๆ แบบนั้นอีกแล้ว 

มีใครคิดไหมว่า แล้วถ้าเราได้ใช้ชีวิตจริงๆแล้ว ต่อไปมันจะดีใช่ไหม? เราจะดีกว่านี้ใช่ไหม?

จะเห็นว่าความคิดที่เนื่องด้วยตัวเรานั้น พาเราออกทะเลเสมอ พาเราออกจากความจริงเสมอ มันหลอกเราเก่งเหลือเกิน 

ความจริงนั้นไม่มีที่พึ่ง มันไม่รู้จะอิงกับอะไร 

แต่สิ่งที่เราอยากจะไปถึง มันมักจะอิงกับความคิดของเราว่ามันดี มันถูก มันอิงกับระบบซักอย่างนึง...ความเชื่อ ทฤษฎี ความอยาก

ชีวิตที่เป็นอิสระ ชีวิตที่ไม่มีความพึ่งพิง ชีวิตแบบนั้นเป็นยังไง? เป็นจริง 

เพราะฉะนั้น การปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การปฏิบัติที่เราพยายามทำกัน ทีละขั้นทีละตอน 

#แต่การปฏิบัติธรรมคือการค้นพบว่าอะไรคือจริง ชีวิตแบบไหนที่เป็นจริง 

#Camouflage
04-06-2565