Prawdziwie ofiarna miłość

Czy miłość może być prawdziwie ofiarna i poświęcająca się? Czy człowiek może tak kochać drugiego człowieka, że jest w stanie ofiarować mu niejako siebie samego? 

Częstym argumentem ludzi, zarówno wierzących jak i niewierzących, w niechęci ofiarowaniu innym siebie, swoich środków, czasu, gościny czy też pomocnej dłoni, jest podpieranie się argumentem, że samemu przechodzi się przez trudny okres w życiu, chorobę, cierpienie, brak środków finansowych czy, że ktoś sam jest ubogi, aby móc pomóc innym. Ale czy taka postawa jest usprawiedliwiona? 

W dzisiejszym kazaniu Przemysław Piłatowicz pokaże na przykładzie fragmentu z 2 Listu do Koryntian 8:1-5, jak wygląda prawdziwa miłość, która jest ofiarna i poświęcająca się. Dlaczego Paweł wskazuje Koryntianom za przykład kościoły macedońskie jako te, które są pełne ofiarnej miłości? Czy życie wierzących w Filippi, Tesalonice i Berei było sielanką? Czy powodziło im się na tyle, aby mogli udzielać pomocy innym, w tym Pawłowi? W jaki sposób okazywać miłość pełną poświęcenia? Gdzie leży źródło tej miłości?

Jeżeli chcesz poznać odpowiedzi na te pytania, koniecznie obejrzyj i wysłuchaj ostatniego kazania Kościoła Chrześcijańskiego Pojednanie.